با کاسه های شیر به عیادتش برویم
آخر.......
او که هر شب نان و خرما می آورد ،دیشب نیامد.
دلم برای اذان صبح بیست و یکم رمضان رادیو دزفول تنگ شده.
ایها الناس علی را کشتند ...
پدر یتیمان ، شوهر بیوه زنان را کشتند ....
واقعا که عجب مرثیه ماندگاری است.جایش در این فضای مجازی خالیست.